Problematyka uzyskiwania składu chemicznego stopiwa w wyrobach metalowych kształtowanych przyrostowo metodami spawalniczymi

W artykule przedstawiono analizę problemu związanego z otrzymywaniem, deklarowanych przez producenta materiału dodatkowego, cech stopiwa w gotowych wyrobach kształtowanych przyrostowo z użyciem łukowych metod spawalniczych. Zastosowanie niedopasowanego materiału podstawowego do kształtowanego przyrostowo wyrobu na początkowym etapie wytwarzania prowadzi do istotnych zmian składu chemicznego pomiędzy uzyskaną warstwą a deklarowanym składem chemicznym stopiwa. Na skutek wymieszania nadtopionego niedopasowanego materiału podstawowego ze stopiwem uzyskiwana jest warstwa, która charakteryzuje się innymi cechami (tj. mikrostruktura, twardość, odporność na korozję) niż deklarowane przez producenta spoiwa. Wyniki te odniesiono do wymagań dotyczących wykonania stopiwa do analizy składu chemicznego, zgodnie z PN-EN ISO 6847, stosowanych do badania stopiwa, m.in. w ramach procedury oceny zgodności podczas kwalifikowania typu materiału dodatkowego do spawania