Stężenie metali i ich związków w powietrzu na stanowiskach pracy przy stosowaniu różnych technik łączenia metali

Oznaczanie dymów i gazów spawalniczych oraz ich składników w powietrzu na stanowiskach pracy jest jednym z podstawowych zadań w  prewencji chorób zawodowych. W artykule przedstawiono zbiorczo wyniki badań oceny narażenia zawodowego spawaczy na dymy/pyły i gazy, prowadzonych przez Instytut Medycyny Pracy w Łodzi od połowy lat 80. Pomiary wykonywane były w strefie oddychania pracowników, a w analizie stosowano absorpcyjną spektrometrię atomową (metale) lub spektrofotometrię (gazy, fluorki).  Badania prowadzone były w zakładach przemysłu stoczniowego, maszynowego, w elektrowniach, budownictwie oraz przy produkcji sprzętu gospodarstwa domowego i obejmowały spawanie stali wysoko- i niskostopowych, glinu, miedzi, spawanie drutami proszkowymi oraz lutowanie. Na podstawie wyników badań można przyjąć, że mimo obserwowanej w ostatnich latach poprawy warunków pracy, spawacze zatrudnieni w polskim przemyśle, a w szczególności spawacze stoczniowi mogą być narażeni na dymy i ich składniki o stężeniu przekraczającym obowiązującym wartości normatywów higienicznych.