Hartowanie powierzchniowe uzębień kół zębatych wiązką elektronów
Hartowanie powierzchniowe jest skuteczną metodą poprawy odporności na zużycie elementów narażonych na tarcie, bez konieczności hartowania całego elementu. Zastosowanie wiązki elektronów umożliwia uzyskanie warstw o odpowiednich właściwościach, dzięki łatwemu, dynamicznemu odchylaniu i ogniskowaniu oraz bardzo wysokim szybkościom nagrzewania. W artykule przeprowadzono proces hartowania powierzchniowego uzębień kół zębatych ze stali 34CrAlNi7-10 (1.8550) za pomocą wiązki elektronów. Przeprowadzono badania metalograficzne i pomiar twardości metodą Vickersa, dzięki którym przedstawiono skuteczność tej metody, uzyskując warstwy o równomiernej grubości i twardości rzędu 660 HV0,1.
Słowa kluczowe: wiązka elektronów, hartowanie powierzchniowe, hartowanie kół zębatych
Pełny dostęp do artykułu przysługuje wyłącznie prenumeratorom czasopisma. Osoby nieautoryzowane nie mają możliwości pobrania dokumentu. Zachęcamy do zakupu prenumeraty w wersji papierowej lub elektronicznej, która umożliwi Państwu korzystanie w pełni z archiwum czasopisma.
Poniższe hasło umożliwia otwarcie pobranego artykułu.