Metodologia badań nieniszczących wybranych połączeń adhezyjnych blach z zastosowaniem termografii aktywnej

Przedstawiono metodologię badań nieniszczących połączeń adhezyjnych blach z zastosowaniem termografii aktywnej na przykładzie wybranych wad związanych z procesem nakładania kleju. Na potrzeby przeprowadzenia eksperymentu zaprojektowano i wytworzono próbki odzwierciedlające rzeczywiste połączenia elementów karoserii samochodu z symulowanymi wadami w postaci niewłaściwej ilości lub całkowitego braku kleju pomiędzy dwiema blachami. Dokonano wyboru techniki pomiarowej, opracowano procedurę badawczą i sposób interpretacji wyników badań termograficznych w postaci zarejestrowanych sekwencji obrazów. Badania termograficzne prowadzono w układzie dwustronnym, w którym próbka usytuowana była pomiędzy źródłem ciepła a kamerą termowizyjną, co pozwoliło na równomierne nagrzewanie powierzchni próbki i w efekcie uzyskanie czytelnych obrazów, na podstawie których wyznaczono maksymalny kontrast temperaturowy. Otrzymane wyniki pozwoliły na ocenę wielkości i przybliżonego kształtu warstwy kleju pomiędzy dwiema blachami analizowanych połączeń zakładkowych. Artykuł stanowi kontynuację rozpoczętych wcześniej prac nad rozwojem termografii aktywnej w dziedzinie nieniszczących badań połączeń nierozłącznych.