Właściwości wytrzymałościowe złączy stali S1300QL wykonanych różnymi metodami spawania

Przedstawiono zastosowanie stali ulepszanych cieplnie o wysokiej wytrzymałości w różnych dziedzinach przemysłu oraz chronologiczny rozwój różnych gatunków tych stali. Przedmiotem badań były złącza doczołowe płaskie stali ulepszonej cieplnie w gatunku S1300QL o grubości 7 mm, spawane metodami TIG, A-TIG, MAG z użyciem drutu proszkowego, MAG z użyciem drutu litego, T.I.M.E. z użyciem drutu litego, laserową bez materiału dodatkowego, hybrydową HLAW z użyciem drutu elektrodowego proszkowego z rdzeniem metalicznym i wiązką elektronów bez użycia materiału dodatkowego. Wykonano badania właściwości wytrzymałościowych złączy stali ulepszonej cieplnie typu S1300QL wykonanych różnymi metodami spawania. Złącza spawane metodą laserową, metodą hybrydową oraz wiązką elektronów uzyskały wytrzymałość na rozciąganie wyższą od minimalnej granicy plastyczności stali S1300QL, tj. 1300 MPa. Z kolei złącza stali S1300QL spawane metodami łukowymi nie osiągnęły wytrzymałości na rozciąganie dorównującej minimalnej granicy plastyczności tej stali. Wszystkie badane złącza spawane poddano badaniom nieniszczącym radiograficznym, przy zastosowaniu radiografii cyfrowej. Przeprowadzono analizę porównawczą uzyskanych wyników właściwości wytrzymałościowych złączy w aspekcie różnych metod spawania. Na zakończenie sformułowano wnioski z badań właściwości mechanicznych złączy spawanych.