Hartowanie powierzchniowe uzębień kół zębatych wiązką elektronów

Hartowanie powierzchniowe jest skuteczną metodą poprawy odporności na zużycie elementów narażonych na tarcie, bez konieczności hartowania całego elementu. Zastosowanie wiązki elektronów umożliwia uzyskanie warstw o odpowiednich właściwościach, dzięki łatwemu, dynamicznemu odchylaniu i ogniskowaniu oraz bardzo wysokim szybkościom nagrzewania. W artykule przeprowadzono proces hartowania powierzchniowego uzębień kół zębatych ze stali 34CrAlNi7-10 (1.8550) za pomocą wiązki elektronów. Przeprowadzono badania metalograficzne i pomiar twardości metodą Vickersa, dzięki którym przedstawiono skuteczność tej metody, uzyskując warstwy o równomiernej grubości i twardości rzędu 660 HV0,1.
Słowa kluczowe: wiązka elektronów, hartowanie powierzchniowe, hartowanie kół zębatych