Wpływ rodzaju masy otulinowej na właściwości fizykochemiczne żużla oraz technikę spawania

Przedstawiono wyniki badań fizyko-chemicznych właściwości różnych żużli, utworzonych po spawaniu przy użyciu elektrod o otulinie zasadowej, rutylowej, a także drutu proszkowego. Badane żużle poddano analizie składu fazowego metodą dyfraktometrii rentgenowskiej (XRD) oraz składu chemicznego metodą fluorescencji rentgenowskiej (XRF). Zachowanie się żużli w podwyższonych temperaturach do 1400oC zbadano przy użyciu mikroskopu wysokotemperaturowego. Analiza wyników badań wysokotemperaturowych pozwoliła na wyznaczenie temperatur charakterystycznych żużli, tj. temperatury mięknięcia i topienia. Otrzymane wyniki pokazały zróżnicowanie właściwości żużli, z najniższymi temperaturami charakterystycznymi dla żużli zasadowych i najwyższymi dla żużlu z drutu proszkowego. Ponadto, na podstawie różnicy temperatur charakterystycznych zróżnicowano żużle pod względem szybkości krzepnięcia.